Pieniądz nigdy nie śpi

poniedziałek, 5 listopada 2012

Szkółka Barcelony, jako benchmark rozwoju pracowników


Jak dużo jest firm, w których główne role pełnią osoby, zaczynające pracować w nich od początku swojej kariery zawodowej? Dlaczego długoterminowy program rozwoju pracowników jest tak trudny do zrealizowania? Przecież powszechnie wiadomo, iż pracownicy, którzy zaczęli swoją drogę zawodową w danej korporacji są bardziej zaangażowani w jej rozwój. Od początku obcują z kulturą organizacyjną, która najpierw ich kształtuje, a później jest kształtowana przez nich. 


Brzmi podobnie do specyfiki rozwoju w japońskich przedsiębiorstwach. Fala zafascynowania japońskimi technikami rozwoju, pracy przez całe życie w jednej organizacji nie sprawdziła się w warunkach europejskich czy amerykańskich. Czy aby na pewno?

Istnieje w Europie taka organizacja, w której 60 % najwyższej kadry to jej wychowankowie  F.C Barcelona. Dziewięciu na jedenastu piłkarzy pierwszego składu to absolwenci ich szkółki piłkarskiej – La Masia. Osoby, które dorastały razem z klubem

Nikt jeszcze nie stworzył ( zgodnie z perspektywą wysokiego kontekstu, nie stworzy ) uniwersalnego modelu rozwoju pracowników. Techniki i metody są powszechnie znane, jednakże każda organizacja musi wypracować swój autorski projekt ( w zależności od kultury organizacyjnej, cyklu życiu grupy itp.). Więc jak to zrobiła Barcelona?

  • Długofalowe cele   intencją jest wejście do pierwszej drużyny. Od najmłodszych lat kreowanie marzeń, jako celu.
  • Zaangażowanie – realizacja planów jest możliwa tylko dzięki oddaniu się sprawie. 
  • Zespołowość – w erze post industrialnej, zwanej erą  pracy grupowej, umiejętność pracy w zespole jest ważniejsza niż własne zasoby – tak samo jak na boisku.
  • Codzienna motywacja – obserwacja osób, które osiągnęły swój cel, chociaż kilka lat temu stały w tym samym miejscu co my dziś, zachęca do uwolnienia potencjału i możliwości.
  • Coaching – praca z trenerem nad rozwojem umiejętności zawodowych oraz społecznych.
  • Counselling – doradztwo stosowane w przypadku problemów osobistych i psychologicznych. 
autorski model rozwoju pracowników
Pomimo kryzysu, a może zwłaszcza teraz, zasoby ludzkie są najważniejszym źródłem konkurencyjności przedsiębiorstwa i jego kluczowym czynnikiem sukcesu. Na powyższym przykładzie widać, iż rozwój pracowników to długookresowe działania mające na celu podnoszenie kwalifikacji oraz zwiększanie motywacji. Jest to inwestycja kosztowna, jednakże wysoko opłacalna, ponieważ rozwój kadr bezpośrednio przyczynia się do rozwoju całej organizacji.











1 komentarz:

  1. Barcelona to dobry przykład dla wielu obszarów związanych z zarządzaniem. Może przedsiębiorstwa międzynarodowe powinny bardziej zainteresowac się benchmarkiem funkcjonalnym - odnoszącym się do bazy sportowej.

    OdpowiedzUsuń