Brzmi podobnie do specyfiki rozwoju w japońskich
przedsiębiorstwach. Fala zafascynowania japońskimi technikami rozwoju, pracy
przez całe życie w jednej organizacji nie sprawdziła się w warunkach
europejskich czy amerykańskich. Czy aby na pewno?
Istnieje w Europie taka organizacja, w której 60 %
najwyższej kadry to jej wychowankowie – F.C Barcelona. Dziewięciu na
jedenastu piłkarzy pierwszego składu to absolwenci ich szkółki piłkarskiej – La
Masia. Osoby, które dorastały razem z klubem
Nikt jeszcze nie stworzył (
zgodnie z perspektywą wysokiego kontekstu, nie stworzy ) uniwersalnego modelu
rozwoju pracowników. Techniki i metody są powszechnie znane, jednakże każda
organizacja musi wypracować swój autorski projekt ( w zależności od kultury
organizacyjnej, cyklu życiu grupy itp.). Więc jak to zrobiła Barcelona?
- Długofalowe cele – intencją
jest wejście do pierwszej drużyny. Od najmłodszych lat kreowanie marzeń,
jako celu.
- Zaangażowanie – realizacja planów jest możliwa tylko dzięki oddaniu się sprawie.
- Zespołowość – w erze post industrialnej, zwanej erą pracy grupowej, umiejętność pracy w zespole jest ważniejsza niż własne zasoby – tak samo jak na boisku.
- Codzienna motywacja – obserwacja osób, które osiągnęły swój cel, chociaż kilka lat temu stały w tym samym miejscu co my dziś, zachęca do uwolnienia potencjału i możliwości.
- Coaching – praca z trenerem nad rozwojem umiejętności zawodowych oraz społecznych.
- Counselling – doradztwo stosowane w przypadku problemów osobistych i psychologicznych.
autorski model rozwoju pracowników |
Pomimo kryzysu, a może zwłaszcza teraz, zasoby ludzkie są najważniejszym źródłem konkurencyjności przedsiębiorstwa i jego kluczowym
czynnikiem sukcesu. Na powyższym
przykładzie widać, iż rozwój pracowników to długookresowe działania mające na celu podnoszenie kwalifikacji oraz
zwiększanie motywacji. Jest to inwestycja kosztowna, jednakże wysoko opłacalna,
ponieważ rozwój kadr bezpośrednio przyczynia się do rozwoju całej organizacji.
Barcelona to dobry przykład dla wielu obszarów związanych z zarządzaniem. Może przedsiębiorstwa międzynarodowe powinny bardziej zainteresowac się benchmarkiem funkcjonalnym - odnoszącym się do bazy sportowej.
OdpowiedzUsuń